Słodki ciężar na kolanach z czasem może zacząć nas przygniatać lub odwrotnie, wydaje się jakby zawartość kota w kocie zmalała. Znaczące zmiany w masie ciała mogą być przyczyną rozwoju niektórych problemów zdrowotnych, w przypadku innych chorób towarzyszącym im objawem. To również jeden z czynników, który pomaga nam dobrać odpowiednią dawkę pokarmu, która spełni codzienne zapotrzebowanie kota na energię. Możemy łatwo kontrolować wagę w warunkach domowych, bez specjalistycznej wiedzy.
Ile powinien ważyć mój kot?
Nie ma na to pytanie jednej prawidłowej odpowiedzi, a na pewno nie da się tego ustalić nie znając kota. Mamy koty, dla których prawidłowa dorosła waga to okolice zaledwie dwóch kilogramów (tyle osiągają przeciętnej wielkości koty nierasowe w wieku około pół roku), są także duże rasy osiągające nawet kilkanaście kilogramów (szczególnie samce), i jest to dla nich zupełnie normalne.
Informacje co do sugerowanej wielkości kota w danym wieku czy konkretnej rasy można znaleźć w internecie, ale nie powinniśmy traktować ich jako norm, do których nasz kot musi koniecznie dorosnąć i nie może za nic w świecie przekroczyć. Szczególnie że między źródłami są spore rozbieżności – przykładowo dla kotów abisyńskich znajdziemy zakresy wagi: 2-3kg, 2,7-4,5kg, 3,6-5,4kg, 4-7,5kg, i komu tu wierzyć?
Dostępne tabele z sugerowaną wagą kociąt w danym tygodniu czy miesiącu życia mogą być za to przydatne do oceny ich rozwoju. Nie należy się niepokoić, jeśli maluch nie mieści się w podanym zakresie, szczególnie jeśli miał w życiu trudniejszy start. Nawet w obrębie jednego miotu występują zwykle różnice i to już w wadze urodzeniowej, istotne jest za to czy zauważa się stałe przyrosty. W przypadku kotów rasowych dobrze sugerować się wagą, jaką osiągnęli rodzice kota.
Tak naprawdę najważniejszy punkt odniesienia, do którego powinniśmy porównywać wagę kota, to jej wcześniejsze wartości. Pamiętajmy przy tym, że przyrost wagi nie zawsze oznacza odkładanie się tkanki tłuszczowej – czasem to pożądana masa mięśniowa! Z kolei przy stosowaniu niektórych leków za zmianę cyferek na wadze może być odpowiedzialna zatrzymywana w nadmiarze woda. Dlatego nie tylko liczby powinny się dla nas liczyć!
Spójrz na jego sylwetkę
Wagę powinniśmy oceniać w powiązaniu z oceną sylwetki przez oglądanie od góry, od boku oraz omacywanie kociego ciała. Poniżej znajdziesz kryteria opisu sylwetki w powszechnie używanej, dziewięciopunktowej skali Body Condition Score. Sprawdź, gdzie na skali znajduje się Twój kot 🙂 Idealnie, żeby uzyskał 5 punktów z 9 (można też spotkać się z wersją pięciopunktową, gdzie ideał to 3 punkty). Zależnie od ogólnego stanu kota możemy się zadowolić także sylwetką zbliżoną do optymalnej „piątki”. Zwracamy też uwagę na różnice w budowie między rasami – devon rex naturalnie będzie bardziej filigranowy, a kot brytyjski masywniejszy.
SYLWETKA MNIEJ NIŻ IDEALNA
- 1. Widoczne żebra u kotów krótkowłosych. Brak wyczuwalnej w dotyku tkanki tłuszczowej. Wyraźnie „podkasany” brzuch, jego linia jest uniesiona w kierunku doogonowym, za żebrami. Kręgi lędźwiowe i talerze kości biodrowych łatwo wyczuwalne.
- 2. Widoczne żebra u kotów krótkowłosych. Wyraźnie „podkasany” brzuch. Brak wyczuwalnej tkanki tłuszczowej.
- 3. Żebra łatwo wyczuwalne w dotyku z minimalną warstwą tkanki tłuszczowej, wyraźnie wyczuwalne kręgi lędźwiowe. Wyraźnie „podkasany” brzuch. Minimalna warstwa tkanki tłuszczowej na brzuchu.
- 4. Żebra wyczuwalne z minimalną ilością tkanki tłuszczowej. Widoczne wcięcie „w talii” za żebrami. Łagodnie „podkasany” brzuch.
SYLWETKA IDEALNA
- 5. Odpowiednie proporcje. Obserwowane wcięcie „w talii”. Żebra wyczuwalne z minimalną ilością tkanki tłuszczowej.
SYLWETKA POWYŻEJ IDEALNEJ
- 6. Żebra wyczuwalne, pokryte nadmierną ilością tkanki tłuszczowej. Warstwa tkanki tłuszczowej w okolicach talii i brzucha obecna, ale nie zaakcentowana. Brzuch nie jest „podkasany”.
- 7. Żebra słabiej wyczuwalne pod umiarkowanie obfitą ilością tkanki tłuszczowej. Wcięcie „w talii” słabiej dostrzegalne. Widoczne łagodne powiększenie, zaokrąglenie brzucha. Umiarkowana warstwa brzusznej tkanki tłuszczowej.
- 8. Żebra niewyczuwalne pod nadmierną ilością tkanki tłuszczowej. Wcięcie „w talii” niewidoczne. Wyraźne powiększenie, zaokrąglenie brzucha ze sporą warstwą brzusznej tkanki tłuszczowej. Odkładanie się tkanki tłuszczowej obserwowane w okolicy lędźwiowej.
- 9. Żebra niewyczuwalne pod znaczącą ilością tkanki tłuszczowej. Duże odkładanie tkanki tłuszczowej w okolicy lędźwiowej, na kończynach i pysku. Powiększenie brzucha z brakiem wcięcia „w talii” i sporym odkładaniem tkanki tłuszczowej na brzuchu.
UWAGA! Nagłe, znaczące powiększenie brzucha powinno nas poważnie zaniepokoić, jest wskazaniem do pilnej wizyty u lekarza weterynarii.
Co z tą wiszącą fałdką?
Luźny fałd skóry między brzuszkiem a tylną łapą (widoczny na zdjęciu poniżej) nie musi oznaczać nadmiaru wagi. To normalny element kociej anatomii, występujący zarówno u kotów szczuplutkich, jak i tych grubszych, u różnych ras i kotów nierasowych, u niektórych osobników mniej namacalny. Może zawierać niewielką ilość tłuszczu, a wraz z uogólnionym wzrostem ilości tkanki tłuszczowej w kocim organizmie, fałdka także będzie nim bardziej obficie wypełniona.
Jak monitorować wagę kota?
To prosta sprawa – ważymy kota. Łatwo dostępne, wygodne i dokładne w pomiarach są wagi przeznaczone dla niemowląt. Polecam rozejrzenie się za możliwością nabycia ich taniej, z drugiej ręki. Żeby kot stał stabilnie na wadze przez potrzebną do zważenia go chwilę, możemy rozsmarować na niej odrobinę pasty czy łyżeczkę karmy. Z czasem wypracujemy sobie z kotem rytuał, który łączy przyjemne z pożytecznym. Mniej dokładną, ale niekiedy wygodniejszą metodą jest użycie wagi łazienkowej – opiekun waży się na niej trzymając kota, a następnie bez kota i odejmuje od siebie pomiary. Warto też skorzystać z możliwości zważenia w gabinecie weterynaryjnym, przy okazji corocznej kontroli stanu zdrowia.
Jak często powinniśmy stawiać kota na wadze? Przynajmniej raz do roku, dobrze jeśli uda się co kilka miesięcy, ale oczywiście dostosowujemy to do naszych domowych potrzeb i możliwości. Częściej powinniśmy kontrolować wagę kotów rosnących, cierpiących na choroby przewlekłe, dochodzących do siebie po ciężkiej chorobie oraz kocich emerytów. Nie ma sensu ważyć kotów odchudzanych częściej niż raz na tydzień. Za to kocięta w pierwszych tygodniach życia najlepiej ważyć codziennie, a w pierwszych dniach słabsze maluchy ważymy nawet dwa razy dziennie – bardziej praktyczna może być waga kuchenna.
Wagę i spostrzeżenia o sylwetce zapisujemy z datą i przechowujemy razem z pozostałymi istotnymi informacjami o kocie, w książeczce zdrowia czy specjalnym segregatorze.
Wiktoria Najberg/Kotanie
Kotanie 